PROBA2 aan het zonnebaden

Hoi allen,
Weer even een newsflash uit Redu. Sinds het vorige berichtje hebben we niet stilgezeten. De satelliet draait momenteel rond in zijn "sun observation" mode, wat wil zeggen dat 1 kant van de satelliet continu naar de zon gericht is. Dat is dus de zijde met de opengeklapte zonnepanelen. Alles wijst er momenteel op dat dit goed werkt zonder grote problemen.

De afgelopen dagen zijn we dan bezig geweest met het aanzetten en testen van de hoofdinstrumenten van de satelliet: LYRA en SWAP, die beide de zon moeten gaan observeren. De basisfuncties van beide toestellen werkten goed. Daarna was het deze week de beurt aan twee andere instrumenten: TPMU en DSLP. Deze toestellen gaan metingen doen aan plasma in de ruimte. Die plasmadeeltjes zijn ook van de zon afkomstig dus met z´n allen zijn deze 4 instrumenten een heus zonne-observatorium.
Met de SWAP camera zijn vandaag de eerste foto´s gemaakt, wel nog met het deurtje dicht. Zie het als een foto maken met de lenskap er nog op. Een LED in de camera hielp bij het maken van foto´s "in het donker" om toch licht te kunnen zien.
We werken nu langzaamaan toe naar het openen van de deurtjes voor LYRA en SWAP. Voor we dit kunnen doen volgen er nog een serie calibratie-metingen in het donker en zogenaamde "bake-outs" van de sensoren dmv lokale verwarming om achtergebleven vuil te verwijderen van de sensoren. Tussendoor zullen de overige experimenten aan boord allemaal de revue passeren om te zien of ze allemaal nog goed functioneren.

Tot slot nog een fotootje van de REDU-1 antenne-by-night. Dit is een 15 meter antenne die gebruikt werd tijden de eerste dagen na lancering om zo snel en goed mogelijk het eerste signaal van PROBA2 op te vangen. Momenteel gebruiken we twee kleinere antennes van 2 a 2.5 meter doorsnede.

groetjes en tot de volgende keer,
Dennis

Eerste beeld uit de ruimte !

Daar is ie dan. Het eerste fotootje door PROBA2 gemaakt in de ruimte. En wat voor een !  Op de foto is een sterrenhemel te zien maar ook de rand van de aarde met een hele mooie afbakening van de atmosfeer. Geniet er even van, net zoals wij deden toen we de foto voor de eerste keer zagen ...

Hij is gemaakt met de star tracker, die eigenlijk gebruikt wordt voor de standregeling van de satelliet. Normaal maakt deze sensor foto's van de sterrenhemel om dit dan te vergelijken met een sterrenkaart en zo de orientatie van de satelliet kan meten. Maar het is eigenlijk ook een digitale camera. Omdat we nu nog in de "safe mode" zijn kunnen we af en toe de aarde zien met deze camera. Eenmaal in de "sun observation mode" zal deze camera normaal gezien alleen maar naar "deep space" kijken.

De eerste dagen van commissioning

Hallo allemaal. De laatste dagen hebben we niet veel op de blog gezet omdat het hier drukke dagen zijn. Voorlopig gaat alles nog prima. Proba2 blijft zich stabiel gedragen en we zijn begonnen met het stuk voor stuk testen van de modes en units. Dat valt onder de "commissioning" van de satelliet, wat wil zeggen dat we de satelliet checken en klaarstomen voor operationeel gebruik door ESA. Intussen vertrekken er steeds meer mensen van het launch team: er waren extra personen van ESA en Verhaert om vlak na lancering en in de eerste dagen een grondige analyse te maken van de satelliet status. Nog vlak voor hun vertrek hebben we een groepsfoto kunnen maken.

Als we eenmaal de eerste testen op alle units en de "safe mode" van PROBA2 achter de rug hebben gaan we ons verder concentreren op de overgang naar een 3-assen gestabiliseerde en zongerichte standregeling. Daarnaast zijn we nu ook nog volop bezig om het grondstation verder te automatiseren.

Tot de volgende keer !

Lancering en eerste contact succesvol

Een lange en vermoeiende nacht heeft een succesvol verloop gehad. De lancering was stipt op tijd, het eerste contact met SMOS was er op het juiste moment en als kers op de taart voor ons: PROBA2 zendde haar eerste signaal in de ruimte zoals we gehoopt hadden. Na de eerste contacten met het grondstation ziet alles er ok uit en bevindt de satelliet zich in een stabiele situatie. Dit is een geweldig resultaat en een enorme opsteker !

Later meer ...

Voltanken maar !

De russische "state commission" heeft vandaag toestemming gegeven voor het voltanken van de Rockot raket. Alles ligt nog steeds op schema en de lanceer condities zijn nog steeds ok !

Volg de lancering live

In de rechter kolom van deze blog staat een link naar een ESA website waar op het moment van de lancering live beelden te zien zouden moeten zijn. Momenteel draait er een animatie van hoe PROBA2 in de ruimte wordt geplaatst. De lancering is om 2:50 ´s nachts (van zondag 1 november op maandag 2 november). Zet je wekker dus ! Het eerste contact met proba staat gepland rond 6 uur.

Dress rehearsal

Nee, het gaat hier niet om een modeshow of een oefening in het zo snel mogelijk aankleden. In de nacht van woensdag op donderdag hebben we een generale repetitie gedaan van de lancering. Want als eenmaal de raket is vertrokken begint er een heel ander avontuur binnen het proba project. Vanuit het ESA grondstation in Redu (belgische ardennen) zullen we dan in spanning wachten op de eerste signalen van proba. Het station in Redu krijgt de hulp van twee andere grondstations: een in Kiruna en een in Svalbard. Beide liggen heel noordelijk in Scandinavie.

het grondstation in Redu  (credits: ESA)

Waarom nu een oefening doen ? Nog voordat de lancering plaatsvindt gebeuren er al een heleboel activiteiten om te zien dat alle stations klaar zijn: dat hun antennes werken, dat de communicatie binnen en tussen de stations goed verloopt, etc. Dit wordt door middel van een "draaiboek" stap voor stap getest. Ook het proba team van Verhaert en ESA is hier nauw bij betrokken. Wij staan namelijk in voor de communicatie met de satelliet en zorgen dat de computersystemen die we daarvoor gebruiken klaar zijn voor actie: zodra het eerste signaal ontvangen wordt beginnen we meteen met het bekijken van de gezondheid van de satelliet: heeft ze de lancering goed doorstaan ? Zorgen de zonnepanelen voor de nodige energie ? Zijn de bewegingen van de satelliet onder controle ? Heeft ze het niet te warm of te koud ? Al deze voorbereidingen en eerste contacten met de satelliet werden dus al eens geoefend om te zien dat alles en iedereen op elkaar afgestemd is. Uit zo´n oefening komen dan nog probleempjes naar boven die dan voor de echte lancering bijgestuurd kunnen worden. De oefening liep synchroon met een oefening die men in rusland aan het houden was. Er was dus ook communicatie tussen Redu en Plesetsk, waarbij we elkaar over en weer op de hoogte hielden van de status in het grondstation en de status van de raket. Wonder boven wonder liep de neplancering die nacht geheel volgens plan ... :-)

Omdat ook de tijd van de lancering werd aangehouden betekende het wel dat alles ´s nachts gebeurde. De lancering is om 2:50 onze tijd en het eerste contact met proba is gepland rond 6 uur. Veel koffie dus ...

Op naar "the real thing" maandagnacht !

PROBA fitness centre

Onder de lanceertoren bevindt zich een heel bunkercomplex. Peter zorgt hier de laatste dagen voor lancering nog voor proba en ziet dat ze in topconditie blijft. Omdat de satelliet niet aan staat (dit gebeurt pas in de ruimte) komt het vooral neer op het in de gaten houden van de batterijspanning en temperatuur. Proba heeft een stevige oplaadbare accu aan boord van het type lythium-ion. Je kunt dit vergelijken met de normale oplaadbare batterijen die wij in het dagelijks leven gebruiken, maar dan een veel groter aantal en speciaal geschikt voor ruimte-toepassingen. Elke dag "lekt" er een klein beetje energie weg uit de accu en daarom wordt hij regelmatig bijgeladen om tijdens de lancering nagenoeg helemaal vol te zitten.

Peter op zijn werkplek. Zijn apparatuur vormt de laatste fysieke link tussen de aarde en proba.

Breeze upper stage op de raket

Op dinsdag 27 oktober verliet de bovenste rakettrap, met daarin ons probaatje, de integratie hal. Per trein ging het, door een inmiddels winters landschap, naar de lanceertoren. De foto´s hieronder laten zien hoe dat gebeurde: op een oerdegelijke russchische manier hang je gewoon een kar met rakettrap achter een lokomotief en rijdt deze langzaam naar zijn eindbestemming. Daar aangekomen takel je de hele handel naar boven en zet je het boven op de rest van de raket. Moeilijker hoeft dat niet te zijn ...
Onze twee achtergebleven Proba vertegenwoordigers Peter en Karsten mochten dit van dichtbij bekijken en het zal zeer indrukwekkend geweest zijn.

Signeersessie

Op donderdag werd de fairing gesigneerd door alle aanwezigen. Peter en Karsten vereeuwigden de namen van het PROBA2 team.

Doosje is dicht

Eindelijk zie je de vorm van een raket!
Gisteren is de “fairing” (neuskegel) van de raket over de satellieten geplaatst om ze te beschermen tijdens de lancering. Tot net voor het toemaken van de beide helften van de fairing was er nog een onzekerheid of de fairing SMOS zou raken of niet. Uiteindelijk bleek het geen enkel probleem te zijn. Met een gerust hart konden we al ons materiaal inpakken !
Het is dus tijd dat het grootste deel van het team huiswaarts keert. Vandaag vertrekken Bart, Dennis, Joris, Kristof, Luc en Tom met de trein (18 uur lang) naar Moskou om dan morgen van daaruit met het vliegtuig naar ons vaderland (sorry Dennis) te geraken.
Peter en Karsten blijven hier om de batterij van de satelliet op peil te houden en de PROBA2-honneurs waar te nemen.
!! Uiteraard kunnen jullie de avonturen van zowel Peter als het team dat de lancering voorbereid in het grondstation in Redu (Belgie) blijven volgen op deze blog!!

Noot van Bart: Wat we hier op menselijk vlak zeker niet zullen vergeten is de vriendschap van de lokale mensen.
Wanneer je op zondag door het stadje loopt zie je heel wat gezinnetjes die met hun kinderen een wandeling gaan maken. Ze hechten hier veel belang aan vriendschap.

De Grote Generaal

Een zootje ongeregelde spelers is niets zonder een goede coach.
Zoals de Rode Duivels hun toevlucht gekozen hebben in Nederland, zo ook hebben wij daar onze “Grote Generaal” gevonden.
Hij wist het team met glans te loodsen door de qualificaties en in één moeite door te stoten tot in de finale!
Dennis, vanwege alle teamleden, bedankt voor jouw toegewijde inzet, on-Hollandse rustige leiderschap en uitstraling.

Bart, Joris, Luc, Peter, Tom

Spasieba !

Beste bloggers. Hierbij wil ik de teamleden in Plesetsk nog eens extra bedanken voor het fantastische werk dat jullie geleverd hebben. Zonder jullie was het onmogelijk geweest om deze lanceercampagne zo soepel te laten verlopen. Het doet deugd om te zien hoe goed iedereen op elkaar ingespeeld was en zijn taken uitvoerde. Bart, Joris, Luc, Peter, Tom, het hebben van zulke toffe collega's maakt de ontberingen hier in Plesetsk een stuk draaglijker. Peter, nog heel veel succes in de tijd dat je hier langer blijft. We weten dat onze Proba bij jou in goede handen is.

Speciale bedankjes gaan ook nog uit naar de thuisblijvers op Verhaert: Sabine, je hebt op de achtergrond gezorgd dat wij zonder problemen (even op hout afkloppen, we moeten nog terug met tientallen flessen wodka... :-) heen en terug naar Rusland konden en dat PROBA2 vlotjes naar Plesetsk werd vervoerd. Daarbuiten heb je samen met Kathleen nog vanalles voor ons geregeld, te veel om op te noemen. Ook thanks to Stijn en Timothy die in de tussentijd de lancering en in-orbit testen aan het voorbereiden zijn en een glansrol gaan spelen als proba eenmaal haar baantjes trekt rond de aarde. Jullie bijdrage is momenteel nog minder zichtbaar maar minstens even belangrijk ! Tevens zal ons support team in Redu van belang zijn om uit te vissen hoe proba er na lancering aan toe is.

Vlaamse "mercikes" aan de mannen van ESA die ons vergezellen en vergezeld hebben tijdens deze periode: Karsten,  Kristof, Stefano, Dave, ESA mag blij zijn dat ze nog mensen zoals jullie hebben rondlopen, die postitief meewerken aan het project en daarbuiten meewerken aan een goeie sfeer.

En last but not least, dank aan alle familie en vrienden die onze verhalen zijn blijven volgen. Vooral voor de families moet het soms moeilijk zijn geweest (en nog steeds zijn) tijdens ons verblijf in Rusland. Een welgemeend sorry van mijn kant om iedereen voor deze periode te moeten opeisen. Maar geloof me dat iedereen hard nodig is geweest hier.

Naar russisch gebruik moet je hier op vanalles toasten. Dus ook bij deze: "zaa zdarowje" aan iedereen die aan het project meewerkt en aan allen die de moeite nemen om ons te blijven volgen !

Dennis

Daswiedaanieja PROBA2

PROBA2 is nu ingesloten onder de grote SMOS-broer. Hier alvast een foto impressie. Alles is goed verlopen en bij geen verdere problemen hebben we nu de laatste blik kunnen werpen op ons probaatje, of zoals de fransen hier liefkozend zeggen: de apericube ( http://www.apericube.fr ). Bart, Luc en Tom zijn eerst begonnen met het verwijderen van de laatste beschermingsonderdelen, zoals plexiglas panelen over de zonnepanelen. Ondanks de gevoelige handelingen en de verzamelde toeschouwers handelden de heren dit vlekkeloos en koelbloedig af. Super gedaan !
Daarna was het de beurt aan de smossies en de russische medewerkers om SMOS op te tillen en over PROBA heen te plaatsen. Daar waren nog een paar spannende momenten bij maar uiteindelijk ging alles zoals gepland en konden we voor de laatste keer zwaaien naar onze kleine dame ... We hopen snel weer wat te horen van haar na de lancering.
Peter zal de komende dagen tot aan lancering nog de verdere verzorging blijven leveren door het regelmatig bijladen van de batterij en het nauwlettend in het oog houden van de "vital signs" van ons kubusje.

deze laatste foto is nog gemaakt net voordat proba helemaal ingesloten werd.

Rusland - Frankrijk/België/Spanje

Zondag 18 oktober...

Terwijl Denise, Tammy, Krista en Karstin met het roze busje naar de MIK rijden voor het laatste naai-atelier, nemen de mannen een stevig ontbijt om kracht op te doen voor het nakend duel.

Het SMOS/PROBA2 team heeft de uitdaging van de Russen aanvaard: 11u30 op het veld, 5 tegen 5, 2 keer 25 minuten. De Russen hebben een stevige reputatie opgebouwd, bij de vorige lanceercampagnes wisten ze de Europeanen moeiteloos te verslaan. Het Russisch team zou bestaan uit commandanten van de militaire basis. Allemaal 50-plussers wordt er gefluisterd, maar met bikkelharde spieren, een uitstekende conditie en perfect tactisch inzicht door een ver doorgedreven training.

Luc en ik hebben ons opgegeven om mee te spelen, Peter komt als sportfotograaf en Bart als uitbundige supporter. Het SMOS-team levert een twaalftal spelers uit Frankrijk en Spanje. We kunnen met een bal overweg, we zijn jong en fit. We maken kans. De sfeer zit er goed in, maar in de kleedkamers begint de adrenaline toch op te komen. Wanneer alle spelers op het veld zijn, gaan ze allemaal op een rij staan en weergalmen hun namen één voor één uit de luidsprekers, begeleidt door het oorverdovend applaus van de toeschouwers.

De spelers bespreken nog last-minute tactieken, en nemen  dan hun posities in. Beide ploegen  staan tegenover elkaar. Het publiek houdt zijn adem in,  de spanning is te snijden. De Russen beginnen met de aftrap, en na een aantal korte passen vliegt de bal al geruisloos in onze netten...

En bij de pauze is het zeven-nul. Des te pijnlijker omdat ik zelf in de goal stond.   

Voor de tweede helft hebben onze tegenstanders blijkbaar beslist om het wat rustiger aan te doen, en krijgen we de kans om iets dichterbij hun doel te komen. Als we dan eindelijk scoren, explodeert het publiek in gejuich en applaus. De eer is gered. De match eindigt uiteindelijk met veertien-vier voor de Russen (en ondergetekende kan -niet zonder enige trots- vermelden dat hij ook een bescheiden puntje heeft bijgedragen).

De wedstrijd begon met een figuurlijk koude douche bij het besef dat we er niets van gingen bakken. Maar de joviale en sportieve sfeer die er heerste en het enthousiaste publiek maakten alles goed. Na de match was het receptie en konden we verbroederen met onze Russische vrienden. We werden zelfs uitgenodigd voor een sauna (zo heet dat ik mijn voetzolen verbrand heb).

Zo, dat was weer een leuke ervaring. Spijtig dat de rest van de bende er niet bij kon zijn, en dank dat ze hun zondag opofferden om voor ons satellietje te zorgen...

Joris

PS: Maandag 19 oktober... Straks wordt SMOS op de breeze verplaatst, boven ons probaake. Dat wordt spannend! En dat wordt gelijk ook de laatste keer dat we onze satelliet zien. Snif :(

Breeze

Zaterdag, een spannende dag. Proba werd op de bovenste rakettrap (upper stage) gezet, ook wel de Breeze genoemd. Die ziet eigenlijk uit als een grote zwarte cylinder met bovenop plaats voor de beide satellieten.

Onder begeleiding wordt de wagon van ruimte 101A naar 101B gereden.

Met militaire hand werd de satelliet daarna omhoog getakeld bovenop de Breeze onder toezicht van medewerkers van alle betrokken partijen.






Heel voorzichtig werd de landing ingezet waarbij de satelliet centimeter voor centimeter zakte en uiteindelijk op de juiste plaats terecht kwam.

Van bovenaf ziet het er zo uit.






Daarna begon er een dametje thermische dekens te leggen rond de satelliet op de bovenkant van de Breeze. Deze dekens beschermen alles eronder tegen te warme of te koude temperaturen en houden eventuele losse deeltjes die nog op de Breeze lagen tegen zodat ze niet kunnen gaan rondzweven in de buurt van de satelliet.
Het bezorgde ons wel even hartkloppingen omdat er dicht bij de satelliet werd gewerkt (met daarop zeer gevoelige onderdelen die niet aangeraakt mogen worden) maar de dame deed haar werk goed. Ze naaide met naald en draad alle stukken netje aan elkaar.

Na verschillende uren noeste arbeid en soms halsbrekende toeren waren alle stukken deken aan elkaar vastgemaakt.